10/25/24

 

DYNAMIC or MODERN KORFBALL

Cruyff: "I have a dislike for people who move around a lot but don’t know where."

I read more and more about 'dynamic' korfball and it seems to be the current trend. All the top teams favour playing dynamic korfball.

If you look the word 'dynamic' up in the dictionary you will find that "dynamic" is an adjective which is associated to the words "active" or "motion". Both words are used in the sense of 'speed' and 'movement'. So, the word dynamic is linked to space and time. In a 'dynamic' korfball game the players move a lot and fast from and to positions and pass and/ or move the ball swiftly.

I believe it is a misconception that swiftly changing positions and passing the ball at high speed are the main characteristic of modern korfball.                                                                                                                             I fear that too many coaches and too many teams do not sufficiently recognise the core principles of korfball and therefore play and train the game in the wrong way.

I’d like to clarify.

The core principles of korfball are very simple. The team that scores the most goals wins the match. In a korfball game, equal number of players play against each other with the use of one ball, one or two korfs and a pitch. There are other agreements such as on the playing rules and playing time which makes the game fair. So far everything is simple and understandable.

It becomes more complicated when coaches and players are having to think about how a match can be won. How can the game process be organised as effectively and efficiently? That is a very important task of the coach. Coaches think about the match process in relation to a desired result. This is where they start to analyse korfball..                                                                                                                                                                  I wrote about this in the past and used for this purpose the five Cs: Coordination, Cooperation, Communication, Competition and Control. As described in The IKF Guide to Korfball Coaching.

The 5 Cs have all the ingredients of modern korfball. It is so much more than just dynamic, in the sense of 'flying' to move the ball and to drag your opponent around the pitch by running long lines in the attacking zone.

Modern korfball is recognisable if the 5 C's can be implemented by a team as follows:

1. Coordination

Players are aware of the essence of korfball. It is about winning by scoring more goals than the opponent. This requires top players to have a scoring percentage of 20-40%. Top teams do not depend on just two players in a game who can score more than 70% of their scoring attempts and 50% of the total score of their team. Players must have specific ball skills and athletic ability that belongs to the game of korfball. The visual behaviour which is necessary to find positions in relation to other players’ positions is possible by a conscious spatial awareness. Playing with a wide focus, gives form to cooperation.

2. Cooperation

Cooperation is based on four functions: Build up play, Assisting, Shooting and Rebounding.                                      This require roles for the four attackers. Players understand that roles should complement each other. Rotation of roles is necessary in modern korfball to surprise the opponents.

3. Communication

The players can and dare to alternate all playing formations in the attacking zone. Where 4-0 and 3-1 will surprise the opponents the most. In implementing these roles in the two patterns almost all the possibilities for a successful attack will be present. The organisation of the attack is a "flat" organisation. All functions are alternately fulfilled by anyone. All the players are constantly changing roles. The role of the shooter will take the final responsibility and which is thereby momentarily solo and distinguishes itself from the other players. At that time the focus changes from wide to narrow, focussing only on the shot. Communication is dependent on the positioning of players within a formation and that includes the decision making at the right time. This can only be based on good spatial orientation. High tempo in passing and moving can be important, but can also lead to carelessness and miscommunication.

4. Competition

The players can get their opponents engaged with their good shooting ability.                                                                     The conscious players, the top players can read the defenders. Reading the opponent provides the opportunity and ability to put the opponent consciously on the wrong track. Very often attackers try to do this only intuitively. This provides the best opportunity to play a team mate free to score. Consciously seek behaviour, by the attackers reading the game it gives a new dimension to the spatial orientation of the attackers in the formations.                                                                                                               Top players can navigate with a wide focus and decide for the best role within the rotation (Passer, Assister, Rebounder) and switch to narrow focus as a Shooter. They can switch the rolls swiftly and therefore are able to make the right decisions, despite strong opposition.

5. Control

Top players have more good actions than actions that fail. Top players are fully aware of the importance of efficiency. Top players take more shots and score more goals. They need less engaging actions. Top teams score a lot of goals in one – shot - attacks. They need less rebounds. Top teams play efficiently.                                                                                                                                                 Effective and efficient korfball relies on control. Control with shooting, assisting, passing and rebounding. With each pass comes the possibility for an interception by the opponents. Control decreases when players perform two or more tasks simultaneously. Top players cannot execute two or more tasks simultaneously. They have the ability to switch much quicker in their decision making. They know what they're doing and they know why and how they have to do it.

9/13/23

 

Beach Korfball! Why?

 

On the 2nd of January 2020, I drafted an email to Mrs. Anita Derks. In 2020, she was a board member of the KNKV and the IKF.

 

In this email, I expressed my concern about the choice to recognize Beach Korfball as an official top format by the IKF. In my opinion, Beach Korfball is not a good marketing instrument for top Korfball. I still support this opinion after watching the images of the last tournament, the World Championship in Wroclaw.

 

Why? If the vision of the IKF is to present a future Olympic format through Beach Korfball, then this is a useless mission for me. Of course, Beach Korfball meets conditions that Korfball 8 (indoor Korfball) cannot meet:

 

- Beach Korfball is played with fewer participants.

- Beach Korfball is played outdoors on a small pitch; no expensive accommodation is required.

- A Beach Korfball tournament can be completed in a limited number of days.                                                            

Overall, Beach Korfball is a cheap and low-threshold format.

 

The IKF managed to register Beach Korfball for the World Games 2025. The World Games are international events intended for sports and sporting events that do not fall within the Olympic Games. Both the Olympic Games and the World Games are so-called world stages on which national sports federations strive to showcase the best of their sport disciplines. Both multi-sport events create high-quality environments that stimulate top sport athletes. In these top sport events, it's about performing, excelling, pushing boundaries, and gaining worldwide recognition for the excellent talents in their sport disciplines. The athletes want to contribute to the legacy of their sport through excellent performance and radiate the desire to be the best in the competition. That is why the main purpose of top athletes is to participate in the World Games.

 

As far as I am concerned, Beach Korfball (the court is outdoors on sand) is a format that detracts from top Korfball as it is known in Korfball 8 on a hard court. The loose sand surface limits the athletic ability of the players. The sandy bottom is not conducive to communication, coordination, control, and the skills of the top athletes who aspire to be top Korfball players.[1] Sand does not allow for real manoeuvrability. Top Korfball players are agile in changes of direction, accelerating and decelerating, jumping, and landing. The sand is the cause of the ball often smothering or rolling away unexpectedly.

 

So, the Beach Korfball court prevents players from performing in a groundbreaking way. The Beach Korfball format that we know now can only develop in a straight line, the shortest line between two poles, the so-called break. This requires a different defensive strategy.

 

And no matter how you look at it, Beach Korfball will never become a top Korfball format. Certainly not in the Netherlands, because their own busy competition schedule hardly allows time for that. And in the rest of the world where Korfball competitions are not yet sufficiently developed, it has a small chance because it is part of a holiday feeling - sea, sun, relaxation, fun, and meeting each other, along with drinks and music.

 

Beach Korfball is a suitable format for young people who want to meet each other during the holidays at the campsite by the sea. Beach Korfball is suitable as a recreational sport and grassroots sport. Beach Korfball will be a dead end soon if the IKF continues to think in the direction of an Olympic format.

 

Beach Korfball is not a top Korfball format and can never compete with Korfball 8 due to the playing surface. The vision, thinking, and definition of values of the top Korfball product have been overlooked. The IKF board has not taken enough account of the quality of the top Korfball product. The values of Korfball and, in particular, top Korfball are not explicitly defined. The values of the top Korfball product are evident through the top athletes and their skills.[2]

 

In my opinion, the IKF has been too eager to introduce Beach Korfball at the World Games. Registering Beach Korfball could be a marketing mistake. The IKF positioned Beach Korfball too early. The result is that at an important tournament like the World Games, the IKF believes that Beach Korfball is a top format. But the reality is that the countries that participate have little or no real competition in this format. Beach Korfball has no added value for top sports. This is mainly because the IKF thinks more about fun, less about money, easy organization, and more competitors than the values of top Korfball.

 

Another option: If Korfball 8 is not considered suitable as an Olympic format, it is desirable to use a format in which the values of Korfball 8 are still guaranteed. This is the case with Urban Korfball. Korfball countries where top players regularly compete against each other in some competition[3] will discover that Urban Korfball can embody the same values as Korfball 8. Competitions in the Urban Korfball format can be organized under the same conditions as Beach Korfball: teams with a small number of participants, outdoor settings, and short-term tournaments.



[1] See: The IKF Guide to Korfball Coaching 2012 and The Art of Korfball Coaching 2022

[2] https://www.youtube.com/watch?v=lnNSU4kbVvI

 

[3] Independent. Co.uk/sport/football: Arsene Wenger the famous football coach, told about the value of good competition “I realised 40 years ago from a study I made for, why I want to put the best with the best. Because they play against each other, they stimulate each other. That explains countries like Netherlands , Croatia, Uruguay.

They keep creating teams and players because they have a good level of education and identification of talent.

Croatia was in the last four of the last two World Cups so that means success is not limited to big countries. It is just limited to the quality of education and organisation”.

 

5/10/23

 The Long Shot or Distance Shot[1]

(How a korfball player can improve his long shot. The Dutch title by Lars Pieper, who translated the article, published below this article)

 

Introduction

 

Players who cannot score from a distance (7-10 meters) are not sufficiently skilled to participate in top level korfball. Due to their inability to score they cannot contribute sufficiently to the aim of the game: to win. The better the attacker can score from long range, the more this forces the defender to defend strictly 1-on-1 (to prevent scoring opportunities, block or at least hinder shots). 1-on-1 defense gives attackers opportunities to take the assist position close to the korf. After all, scoring a (long) shot is an individual action, which precedes the completion of the team task 'creating opportunities'. Accurate communication between teammates is necessary to create a chance. If the shooter receives the ball in  the right position and at the right time in his hands, he can score.  Scoring opportunities are assisted by the shooter’s teammates through precise communication in the interaction within the attack zone.

 

In top korfball all attackers need to be able to score (although levels at which players can score will differ), as this requires defenders to concentrate on defending the personal opponents. Defending in these instances is preventing scoring chances, blocking the shot or at least hindering the shot. Shooting, taking a long shot, is an action that is performed by each player in their own way. The form of shooting is a very personal action, but even the individual shooting performance is not consistent. These differences in form between shots taken by a single player are referred to under the term ‘functional variability’. Despite these differences it remains possible to identify corresponding global features in the bodily movements made when shooting at the korf. These bodily movements associated with shooting are recognizable within the context of the game. The coach can describe this move-action using four characteristics:

 

1. Perception: The shooter reads the opponent and communicates with their teammates to create the freedom and the time to shoot; the assister recognises this and communicates by providing the person who will shoot with an assist. Perception by the attacker is possible if he has knowledge and experience of the game of attack versus defense.

2. Communication: the shooter (un)consciously exchanges information with fellow players and the opponents, and also in the relation to the environment For example, by making eye contact with the korf, or taking the ball in line with the korf, the player communicates that he may choose to go for the shot.

3. Decision Making: what and how to perform the action such as turning to face the korf, the shot action, the moment of shooting and determining the speed of the flight and arch of the ball.

4. Executing the decision: The most visible part of the shooting action, often referred to as "technique" (the outward form). The implementation of the decision does not necessarily equate to the decision itself, but ideally it is: after all, you can assume that a shooter had the result of 'scoring' in mind at the decision stage. The execution of the decision also determines the extent to which a player is able to immediately rejoin the offensive play after an attempt, for example, attempting to rebound the shot the shooter took.

 

Shooting and Scoring training and learning.

 

Improving shooting is more than simple trial and error (implicit learning). If coaches know what to look for when executing the long shot, players can see that players perform a similar action in a fundamentally different way. There are individual differences between players cognitively, motorically, and emotionally. In performance behaviour, such as shooting the ball precisely at the korf, cognition, motor skills, and emotion exist as a trinity, they cannot be separated. The shot action is co-constituted by these three parts. Additionally, the individual player and the environment (teammates and situation) are not static. They are dynamic and constantly changing. This is even more true in (top) korfball. In top korfball positions and roles change frequently. Throughout the game this requires players to adjust their timing of communication, the direction and speed of passing to give the assist at the right. Dynamic, situational pressure and tension are normal in game situations like these.

 

To improve your shot requires constant performance analysis by the coach together with the individual player. This means a conscious process that is repeated by the player together with the coach during each training session. This makes a player consciously competent (explicit learning) during the training. When a player trains in this way, the player creates the greatest chance of unconsciously conducting repeating the learned action during the match. To keep improving your shot requires the recognition that (in theory,) the performance analysis of a shot at the korf is a multidisciplinary process : an observed shot action is the visible end result of a complex interweaving of sensory, cognitive, and motor processes. The knowledge from multiple disciplines is used to improve the ability to shoot.  Performance analysis is a multidisciplinary process of player’s interdisciplinary effort.                                 

 

The coach and player use knowledge from the following disciplines to improve shooting skills:

 

1. Psychology: the player’s mental skills that enable them to improve the shooting action, but also confidence and the resilience to stay motivated while training. Psychological processes influence the decisive stage of the long shot.

2. Biomechanics together with anatomy: the ability to understand how the bodily movements can help improve the physical side of the shooting action.

3. Statistics: to enable players and coaches to understand what type of game situations are more likely to lead a player to convert their shot.

 

Performance Behaviour and the long shot.[2]

Scoring more goals than the opponent is the difference between winning or losing. Coaches expect players to be focused on converting chances, as they are selected on their ability to score. However, not all players can handle the pressure to perform when it really matters when they are expected to score. Not everyone is able to stay in control and focus on this task. The unavoidable tension at key moments in the match can lead to fear of failure and nerves. The self-confidence of the players, the positive thoughts during shooting practice, can become uncontrolled during important matches. When a coach is confronted with a situation like this, they should employ mental techniques during training sessions. By exposing players to tense and nervous game situations, fear of failure and other external stressors they can be made manageable. With good mental preparation a player is more likely to control their emotions during a decisive moment. Visualize (also called imagine) is a technique to make this trainable.

 

Fear of failure and the valley of disappointment.

Coaches and top players know that during matches things can go different than expected. Unexpected situations can be pre-empted by arranging training sessions that instill a positive mental framework. This mental framework helps the players take charge of themselves on the pitch, it helps them take control. The ability to control their own thoughts during a match is vital. Shooting requires control by execution. It helps if players receive instructions for this during trainings. Visualization of their shots by the players themselves prior to a match also supports controlled shooting.  Coaches and top players know that periods might occur when scoring is difficult. During such a spell players need to remain motivated and resilient. If coaches and players remain convinced and motivated to keep trying to score by choosing the right shots, they are likely to return to form. Top players have a good understanding of their goals, experience less stress, and operate with a higher level of perseverance and resilience. During a period when, for example, the scoring fails, the player can talk to himself and bring out the positive thoughts ( a self-talk tool).                                             During a period in which players fail to score the following thoughts can help:

 

- Be prepared. Coaches and players know that everyone is subject to setbacks and disappointments. It is inevitable that anyone faces a challenge at some point. Keeping this in mind ahead of time will help coaches and players prepare mentally to better deal with the disappointments when they arrive.

- Remain focused on the goals. It is important to keep the goals in mind, even when coaches or players feel like you are stuck in a 'Valley of Disappointment'. Remember why you took on a challenge and stay focused on what you intend to achieve.

- Seek support and feedback. When a player struggles, support from colleagues, coaches or mentors can be helpful. A close circle of peers can help coaches and players keep perspective.

 

When a coach expects certain performance behaviour from their players, they must motivate the players in training. According to James Clear, this includes four separate steps: the cause, desire, result, and reward.


Figure 1 James Clear's model the plateau of latent potential

Flow, the peak experience of the longshot shooter.

Some players in top korfball teams are expected to score every game. These players are aware of this expectation. The challenge for them to score is important in every match. Typically, they convert 30% of their shot attempts into goals. There will be times when these players are unable to fulfil on this expectation. When this occurs, players go through the valley of disappointment. The method to return to form is by going back to basics. This means focusing on the long shot during training: looking at balance; direction and overall coordination. First from close range and then step-by-step increasing the distance.

Conversely, players who are expected to score each match can find a flow, a peak experience. In games like these they deliver a performance of exceptional level, an above-average performance, a sense of absolute control. They can hardly miss when they shoot and convert approximately 50% of their attempts into goals. In these games they are relaxed, focused and greatly confident. They get absorbed in the activity of performing the long shot, and experience intense pleasure and happiness. The player who is in flow can forget about the other tasks in the attack. They are focused on shooting and scoring and hardly see the other players. 

Menno van der Neut, a DVO/Transus player, demonstrated the definition of flow on February 25 (2023) during the Korfbal League matchup versus DOS'46. He managed to score ten goals out of nineteen dynamic shots. Due to his flow-state, Van der Neut was unconcerned despite DOS'46's attempts to stop him by switching defensive players.

- Video footage of ‘flow’ by Menno van der Neut: https://youtu.be/QGphprBFiBs

 




Biomechanical analysis of the long shot.[3]

When players perform an action, their motor (move-actions), sensory, and cognitive (thinking) processes interact. First, their brains allow the player to control their move-actions, so to enable them to do as they wish. Secondly, the long shot is about perception. They use their senses to take aim at the korf. Finally, the physical action (bodily movements) of shooting is made as an attempt to score. Exposing the shooting action of a player to biomechanical analysis can help players and coaches to better understand and appreciate the action. It is important to acknowledge that the long shot is biomechanically complicated: it consists of many interlinked movements. Good balance, direction, timing, movement sequence and correct acceleration of all body segments are essential completing a good shot. The effect of a good connection between the successive movements is many times greater than the sum of the effects of all joints and muscles separately. Due to the high speeds of movement, this force transfer cannot be seen with the naked eye. Still, even when a player executes all aspects of the movements well, a goal can still not be guaranteed.

 

How to perform the long shot?[4]

The long shot is performed around the korf at 7-10 meters. The top rim of the korf is 3.50 meters over the floor. Due to this distance the shooter, when attempting a long shot, must generate greater amounts of force to reach the korf. To perform the action successfully the player must follow several components in sequence. When first receiving the ball, their feet are spaced for balance and comfort. Alternatively, the shooter steps backwards, balancing on one leg. As part of this movement their centre of gravity is above the standing leg(s). From this position they launch the ball in the direction of the korf.

When attempting a long shot the generation of force starts at the feet. Then it works its way up the body until it from the arms it is exerted on the ball. A shot is then the summation of force exerted throughout the body. Utilizing this force effectively is key to shooting a long shot. Players want a fluid motion that can be repeated throughout a game. Shot actions that overexert lead to fatigue and reduce effectiveness. A correct movement prevents this from occurring. The power generated throughout the body allows the maximum force to be exerted by the muscles and transferred to the ball to complete the long shot.

On page 32 and 33 of The IKF Guide to Korfball Coaching Mick Snell shows how force is generated using his entire body, from his feet to fingertips. A sequence known as a kinetic chain. The combination of all muscles together enables a player to throw it further. Mick Snel, a former international player of the Netherlands, is widely known for his deep and precise long shots that require a lot of power. Players cannot shoot the ball without being able to generate power. The more body parts a player is able to involve in their shooting action, the greater the possible force that can be generated to shoot the ball with the right speed and at the right height. Using the principles of force summation, players can perform skills that require large amounts of force. If they can utilise different muscle groups, they will also be able to repeat this throughout a match. Players who understand how to apply this principle will be more successful. Players who don’t are more likely to suffer from an unbalanced shot that can cause fatigue, thereby leading to inaccuracy, and an inconsistent shot action.

When aiming the ball to the korf, balance and the centre of gravity of the body are key. Bodies consist of many individual particles of mass, the centre of mass in a human body is the point where the mass of the body is evenly distributed in all directions. To increase vertical velocity for a long shot while standing on one foot, will require the manipulation of the centre of mass. This can occur by applying force through taking a step backwards. After stepping back the player must keep balance on their standing leg. From here they generate the power to shoot and remain in control to take aim. Raising the centre of mass can help improve the accuracy of the shot by contributing to upper body stability. Besides the manipulation of the player’s centre of mass, a still head and eyes also contributes to the accuracy of a shot. Manipulation of centre of gravity is useful when being defended. A step back allows a player to get a better look at the korf, thereby improving their accuracy. Similarly, a defender may be in a position to block a shot, and the step back can provide the attacker the extra time needed for an opportunity to score.

Finally, the optimal angle of release of the ball is contextual and based upon a player physiological characteristics. Typically it is argued that releasing the ball at an angle of 45 degrees is optimal. However, this applies to the physiological characteristics of the average human being. To improve your long shot then also requires the identification of a player’s anthropometric features, as these help reveal at what angle a player should release the ball to be most likely to convert their shot.

A korfball coach should be able to provide feedback to a player in order for this player to deliberately improve his shots. Consequently, the coach shouldn't just "look" at his or her players; rather, he or she should be able to "see" the areas where the player needs to develop in order to increase the accuracy of their shots. A coach can begin to see the differences with the aid of video footage:

-     Video footage: Well balanced shots - https://youtu.be/LgS2X6JzeEI

-     Video footage: Correct line to the korf - https://youtu.be/56TdHglQOCY

-     Video footage: Engaged and moving after finish - https://youtu.be/_UjXQFnbV5I

-     Video footage: Good arc (25-45 degrees) - https://youtu.be/Mrx_2-yIaVE

 

 

Statistics

Performance analysis is the process of recording and analysing the actions of players during performance. Statistics are a practical coaching tool, with as its clear purpose to provide objective (and often directly evaluative) data that can inform and support players in a number of constructive ways. Five functions of performance analysis are of paramount importance to the coaching process. These are: 

 

- to provide immediate feedback to both coach and players.

- to identify areas that require improvement.

- to evaluate specific performance aspects, such as shooting attempts and scores,   rebounding, etc.;

- to act as a selection mechanism in assisting coaches and players.

- to compile long-term statistics for database development.

 

Joost Spierings has developed a statistical methodology for korfball.[5] These methods have been in use for many years at the highest levels in the competitions of the KNKV. Spierings’ statistics provide important insights into the long-term development of the general performance of top korfball in the Netherlands, while also providing insight into the weekly practice of coaching and the performance of the players involved. In reviewing a match, statistics are discussed together with video images.6 The use of statistics together with video images give insight into a player’s performance. Statistics are a quantitative analysis that works best together with a more qualitative analysis: they should be seen as complementary. It would be a mistake to look at statistics without considering biomechanics and psychology, as in isolation numbers are subject to bias. A team performance is so much more than can be captured in numbers.



[1] Read: The Art of Korfball Coaching, 2022 e-book

2 Read: The IKF Guide to Korfball Coaching, chapter 3

[2] Read: The Art of Korfball Coaching, 2022 e-book, Chapter 4

[3] Read: The IKF Guide to Korfball Coaching; 2012,  3.1 Distance shot or long shot

[4] Read: The Art of Korfball Coaching, 2022 e-book,  pages 25 – 30

[5] See: The Art of Korfball Coaching 2022, e-book, pages 91 -93

 https://larspieper.nl/afstandsschot-verbeteren/

Lars Pieper translated the article in the Dutch language

Hoe een korfballer zijn afstandsschot kan verbeteren

9 mei 2023
  

Spelers die geen afstandsschot kunnen scoren, komen niet mee in de top van het korfbal. Vanwege het gebrek aan scorend vermogen dragen deze spelers onvoldoende bij aan het doel van korfbal: winnen. Hoe beter de aanvaller van grote afstand kan scoren, hoe meer dit de verdediger dwingt strikt 1-op-1 te verdedigen (om scoringskansen te voorkomen, schoten te blokkeren of op zijn minst te hinderen). 1-op-1 verdediging geeft aanvallers mogelijkheden om de assistpositie dichtbij de korf in te nemen. Het scoren van een (afstands)schot is per slot van rekening een individuele actie, waar het voltooien van de teamtaak ‘kansen creëren’ aan vooraf gaat. Nauwkeurige communicatie tussen teamgenoten is nodig om tot een kans te komen.1 Ontvangt de schutter de bal op de juiste positie en het juiste moment in zijn handen, dan kan hij scoren.

De uitvoering van het afstandsschot als onderdeel van de korfbalactie, is zeer persoonsgebonden. De techniek van schieten is zelfs op persoonsniveau nog veranderlijk. Het verschil in uitvoering tussen schoten van een individu noemen we ‘functionele variabiliteit’. Ondanks deze verschillen is het wel mogelijk gemeenschappelijke kenmerken te identificeren in de lichaamsbewegingen die horen bij de korfbalactie ‘schieten’. Met behulp van de handelingstheorie2 kunnen we een (korfbal)actie chronologisch beschrijven in vier stadia:

  1. Waarnemen: de speler leest de tegenstander, de ruimte en de tijd om te schieten. Kennis over, en ervaring in het spel van interactie tussen aanval en verdediging is een voorwaarde om goed waar te kunnen nemen.
  2. Communiceren: de schutter wisselt (on)bewust informatie uit met zijn omgeving (tegenstanders, medespelers). Door bijvoorbeeld oogcontact te maken met de korf, of de bal in lijn met de korf aan te nemen communiceert de speler dat hij misschien voor het schot kiest.
  3. Beslissen: de speler beslist eerst wat hij gaat doen. De speler maakt bijvoorbeeld de keuze om te schieten. Vervolgens beslist de speler hoe hij het gaat doen. Denk aan: positie van het lichaam ten opzichte van de bal, moment van schieten, richting van de bal (o.a. de boog) en de snelheid die aan de bal wordt meegegeven.
  4. Uitvoeren van de beslissinghet meest zichtbare deel van de schotactie, waar vaak aan wordt gerefereerd als ‘techniek’. De uitvoering van de beslissing staat niet noodzakelijkerwijs gelijk aan de beslissing zelf, maar idealiter is dat wel het geval: je mag immers aannemen dat een schutter bij de beslissingsstadium het resultaat ‘scoren’ voor ogen had. De uitvoering van de beslissing bepaalt ook in hoeverre een speler in staat is om na een poging direct weer aan het aanvallende spel deel te nemen (zie video 1).
Video 1 – Blijven deelnemen na het schot

Het trainen van scoren

Trainers en coaches die weten waar ze op moeten letten, zien dat verschillende spelers dezelfde actie op een fundamenteel verschillende manier uitvoeren. Er zijn verschillen tussen spelers op cognitief, emotioneel en motorisch niveau. Deze drie-eenheid kan onmogelijk los van elkaar worden gezien in prestatiegerelateerde situaties, zoals het afleveren van een nauwkeurig schot. Zo is de druk van een belangrijk moment van invloed op het resultaat van een voor het oog makkelijk schot. Een geobserveerde schotactie is het zichtbare eindresultaat van een complexe samenvlechting van sensorische, cognitieve, en motorische processen.

Prestatieanalyse is een multidisciplinair3 proces en vergt interdisciplinaire4 inspanning. De coach en de speler gebruiken kennis uit de volgende disciplines om schotvaardigheid te verbeteren:

  • Psychologie: kennis over de processen die zich in de hersenen van de speler afspelen. Heeft de speler bijvoorbeeld de motivatie om te verbeteren? Of heeft de speler het zelfvertrouwen en de veerkracht om door te gaan tijdens moeilijke momenten op een training? Psychologische processen beïnvloeden het beslissingsstadium van het afstandsschot.
  • Biomechanica: kennis over hoe het lichaam beweegt en waarom dat gebeurt. Het vermogen om te begrijpen hoe het gebruik van bijvoorbeeld de spieren en gewrichten van invloed zijn op de uitvoering van een afstandsschot.
  • Statistiek: kennis over (de interpretatie van) data, en dat om kunnen zetten in waardevolle informatie. Zo kunnen coach en speler bijvoorbeeld beter leren begrijpen welke situaties in de aanval de grootste kans hebben om te resulteren in een doelpunt. Door doelgerichte inzet van statistiek gecombineerd met videobeelden genereert de speler kennis, die het waarnemen beïnvloedt.
Video 2 – Robert Lewandowski en visualiseren

Prestatiegedrag en het afstandsschot

Doelpunten zijn het verschil tussen winnen of verliezen. Daarom is het ook logisch dat de coach bij een selectieproces kiest voor spelers die over scorend vermogen beschikken. Niet alle spelers kunnen omgaan met de druk om te presteren op de momenten waar het er écht om gaat. Een gevoel van druk kan zorgen voor zenuwen en faalangst, zelfs bij ‘zelfverzekerde schutters’ die bij de schottraining normaliter uitblinken. 

De coach heeft de uitdaging om deze situatie trainbaar te maken zodat de speler prestatiegedrag5 kan ontwikkelen. Hiervoor zet de coach kennis uit de psychologie in tijdens de training. Middels externe stressoren probeert hij het brein te prikkelen, waardoor de speler zich voortaan comfortabeler gaat voelen in dergelijke situaties. Een goed voorbereide speler is immers beter in staat zijn gedachten en emoties onder controle te houden op een beslissend moment in de wedstrijd. Visualiseren (ook wel imagineren) is een techniek om dit trainbaar te maken (zie video 2).

Omgaan met teleurstelling

Coaches en topspelers weten dat tijdens wedstrijden dingen anders kunnen lopen dan verwacht. Zo zijn er soms periodes in de wedstrijd waarin het scoren niet vanzelf gaat. Tijdens zo’n periode moeten spelers veerkrachtig blijven. Als spelers zelfverzekerd en gemotiveerd keuzes blijven maken om de juiste schoten te nemen en vervolgens gecontroleerd het schot uitvoeren, dan is de kans het grootst dat ze een dergelijke periode goed doorkomen. Daarvoor moet de speler controle hebben over zijn gedachten en emoties. De topkorfballer beheerst dit, en heeft zo minder last van stress. 

Het hebben van een zogenoemd mental framework helpt om gedachten en emoties te reguleren. Een mental framework bestaat simpelweg uit positieve gedachten die de speler zichzelf inprent, om zo betere beslissingen te blijven maken in lastige, onverwachte of teleurstellende situaties. Tijdens een periode waarin bijvoorbeeld het scoren niet lukt, kan de speler tegen zichzelf praten en de positieve gedachten naar voren brengen (zie video 3).

Video 3 – Joe Hart en self-talk vanuit een mental framework

De volgende gedachten kunnen bijvoorbeeld onderdeel zijn van een speler zijn mental framework:

  • Wees voorbereid: besef dat tegenslag bij sport hoort. Het is onvermijdelijk dat je uitdagingen tegenkomt. Houd dit in je achterhoofd, en gebruik het om te relativeren wanneer je in een lastige situatie terechtkomt.
  • Blijf gefocust: herinner de doelen die je hebt, ook wanneer je vastzit in de ‘vallei van teleurstelling’ (zie afbeelding 1). Bedenk wat je motivatie was bij het aangaan van deze uitdaging, en blijf gefocust op wat je wilt bereiken.
  • Zoek ondersteuning en vraag feedback: als je het moeilijk hebt, dan helpt ondersteuning van medespelers, een coach of andere mentoren. Mensen die dichtbij je staan kunnen je helpen dingen in vanuit een andere invalshoek te bekijken.

Een soortgelijke techniek is de game face, die sportpsycholoog Dan Abrahams gebruikt om spelers in een ‘High Performance Mindset’ te krijgen.

De vallei van teleurstelling

Als een coach tijdens de wedstrijd bepaald prestatiegedrag verwacht van een speler, dan is het belangrijk dit ook te trainen. Nemen coaches en spelers dit niet mee in de training, dan is het immers onwaarschijnlijk dat de speler in moeilijke periodes als bij toverslag wél ineens goed gaat schieten.

Sommige spelers worden geacht iedere wedstrijd veel te scoren. Topschutters scoren ongeveer 30% van de doelpogingen die ze nemen. Soms lukt het ook hen niet de verwachtingen in te lossen. De speler gaat dan door de vallei van teleurstelling heen. De manier om vervolgens weer op gewenst niveau te komen, is teruggaan naar de basis. Dat betekent: bewust de balans, richting en algehele coördinatie van het korfbalschot trainen. Eerst van dichtbij, om vervolgens stap voor stap de afstand te vergroten.

De vallei van teleurstelling hoort bij het verbeteren van een afstandsschot
Afbeelding 1 – De vallei van teleurstelling (Plateau of Latent Potential – James Clear in ‘Atomic Habits’)
In de flow

Als het een veelscorende speler wél lukt aan de verwachtingen te voldoen, is het mogelijk dat hij in een piek-toestand geraakt. Dat noemen we ‘flow’. In de flow levert een schutter de meest uitzonderlijke prestaties. Voor het oog lijkt hij in een staat van totale controle te verkeren. De speler lijkt amper te kunnen missen, met een afrondingspercentage van ongeveer 50% als gevolg. Tijdens een flow-toestand oogt een speler ontspannen, gefocust en zeer zelfverzekerd. Hij ervaart intens plezier en geluk, gaat helemaal op in het schieten en ziet nauwelijks nog andere spelers.

Menno van der Neut, speler van DVO/Transus, verkeerde op 25 februari 2023 in de flow tijdens de Korfbal League-wedstrijd tegen DOS’46 (zie video 4). DOS’46 probeerde hem te stoppen met strikte 1-op-1 verdediging door verschillende heren, maar door zijn flow-toestand leek Van der Neut niet onder de indruk. Hij scoorde uiteindelijk tien doelpunten uit negentien dynamische pogingen – voornamelijk afstandsschoten.

Video 4 – Menno van der Neut (DVO/Transus) in de flow

Biomechanische analyse van het afstandsschot

Als een speler schiet, interacteren motorische, sensorische6 en cognitieve processen met elkaar. Een biomechanische analyse van de korfbalactie schieten helpt om het uitvoeringsstadium van het schot beter te begrijpen (én waarderen).7 Een afstandsschot is een complexe handeling. Een goede positie (balans), timing (o.a. bewegingsvolgorde), richting en snelheid (versnelling) van alle onderdelen van het lichaam zijn essentieel om een goed schot af te leveren.8 Het geheel is dus meer dan de optelsom van afzonderlijke lichaamsdelen: de kwaliteit van de verbinding is veel bepalender voor het resultaat. Maar zelfs wanneer een speler alle aspecten van de bewegingen goed uitvoert, is een doelpunt geen zekerheid.

Een afstandsschot wordt gelost op 7-10 meter van de korf. De hoogte van de bovenrand van de korf is 3.50 meter. Hoe groter de afstand tot de korf, hoe meer kracht de schutter moet genereren. Om een goed schot af te leveren moet de speler verschillende onderdelen in de juiste volgorde uitvoeren. Allereerst de balaanname: die is in lijn met de korf (zie video 5). Tweebenige schutters hebben hun voeten iets uit elkaar staan om evenwicht te bewaren. Eenbenige schutters stappen achteruit in de hoofdlijn en balanceren op één been. Het zwaartepunt bevindt zich boven de voet(en). De schutter lanceert vanuit deze positie de bal richting korf.

Video 5 – Lijn naar de korf
Van teen tot top

Bij een afstandsschot start de productie van kracht in de voeten. Dit werkt zich op via het lichaam en eindigt bij de handen, die de snelheid overdragen op de bal. Zo’n sequentie noemen we een kinematische keten. Een schot is dus de optelsom van krachtsinspanningen die door het hele lichaam worden uitgevoerd. Om goed te schieten, is efficiënte inzet van de gegenereerde kracht cruciaal. Een speler wil dat zijn schotactie bestaat uit vloeiende beweging, die tijdens een wedstrijd herhaalbaar is. Vereist een schot teveel inspanning, dan is vermoeidheid en verminderde doeltreffendheid het gevolg. Een vanuit biomechanisch perspectief correcte beweging voorkomt dat.

Mick Snel laat op pagina 32 en 33 van The IKF Guide to Korfball Coaching zien hoe hij dat doet. De voormalig speler van TeamNL Korfbal staat bekend om zijn verre en precieze afstandsschoten. Hij genereert de kracht met zijn hele lichaam, van voeten tot vingertoppen. Dat principe heet somkracht. Het combineren van alle spieren samen stelt Snel in staat om van verder te schieten. Hoe meer lichaamsdelen een speler bij zijn schot betrekt, hoe beter hij in staat is de bal van grote afstand de juiste hoogte en snelheid mee te geven. Een speler die snapt hoe hij het somkracht-principe kan toepassen in het afstandsschot, zal succesvoller zijn dan een speler die dit niet snapt. Het is waarschijnlijk dat deze onbekwame speler door het gebrek aan balans (en de vermoeidheid die daarmee gepaard gaat) inconsistente schoten aflevert.

Video 6 – Schoten in goede balans
In balans

Bij het richten van de bal in de korf zijn balans en het lichaamszwaartepunt erg belangrijk.9 Het menselijk lichaam bestaat uit verschillende delen van massa, zoals spieren en botten. Doordat een mens beweegt, heeft het menselijk lichaam geen vast zwaartepunt. Een schutter kan de positie van het zwaartepunt bij het lanceren van een afstandsschot beïnvloeden. Hij doet dat door kracht uit te oefenen bij de achterwaartse stap voor het schot. Vervolgens moet de speler zijn balans bewaren terwijl hij op één been (het standbeen) staat. Vanaf hier ontwikkelt hij kracht om te schieten, terwijl hij de controle behoudt om nauwkeurig te mikken.

Hoe stabieler het bovenlichaam bij de lancering van het schot, hoe groter de kans op een score. Nadat een speler zijn schot heeft afgemaakt, is het belangrijk om zo te landen dat hij direct weer aan het aanvalsspel kan deelnemen. Ook daar speelt het lichaamszwaartepunt een rol. Naast een stabiel bovenlichaam draagt ook zo min mogelijk beweging in hoofd en ogen bij aan een nauwkeuriger afstandsschot. 

Video 7 – Lanceerhoek en inslaghoek

De lanceerhoek van de bal is afhankelijk van de schutter zijn lichaamslengte, de positie op het veld en het hinderen van de verdediger. Bij een mens met gemiddelde fysiologische kenmerken is het loslaten van een bal met een hoek van 45 graden optimaal (uitgaande van dat het een afstandsschot betreft). Om op individueel niveau de lanceerhoek te bepalen die de grootste kans geeft op een doelpunt, is een antropometrische meting10 behulpzaam. Naast de lanceerhoek is ook de inslaghoek, de richting van de bal naar de korf, van belang. Bij een inslaghoek van 22.5 tot 45 graden is de kans dat een afstandsschot tot doelpunt promoveert het grootst.

Om het afstandsschot doelbewust te verbeteren, moet een korfbalcoach ook op biomechanisch niveau in staat zijn feedback te geven. Anders gezegd: hij moet niet ‘kijken’ naar zijn spelers, maar de coach moet ‘zien’ waar er voor de speler ruimte ligt om de nauwkeurigheid van schieten te verbeteren. Video 1, 5, 6 en 7 zijn voorbeelden van biomechanisch correcte schoten. De coach kan ze gebruiken om verschillen of overeenkomsten te leren zien.

Statistiek

Een statistische analyse is het proces van het opnemen en analyseren van korfbalacties tijdens een prestatiemoment. Statistiek zorgt voor objectieve data, die vaak gelijk rijp is voor evaluatie. Het helpt op verschillende manieren om spelers te informeren en standpunten te onderbouwen. Statistiek heeft in het coachingsproces vijf belangrijke functies:

  • Het geven van directe feedback
  • Het opsporen van spelaspecten die verbetering behoeven
  • Het evalueren van specifieke acties, zoals schotpogingen en rebounds
  • Het bieden van ondersteuning bij het bepalen van opstellingen of wissels
  • Het ontwikkelen van databases met statistieken over langere termijn

Joost Spierings ontwikkelde een methodologie voor korfbalstatistiek11. Zijn methode wordt al jaren gebruikt in de hoogste competities van het KNKV. Spierings’ statistieken geven belangrijke inzichten over de langetermijnontwikkeling van het topkorfbal in Nederland. Bovendien dragen de cijfers wekelijks bij aan de wedstrijdbesprekingen en de trainingen van korfbalteams. Statistiek en video vullen elkaar aan: de cijfers worden gekoppeld aan beelden, waardoor de speler of de coach een goed beeld krijgt van de prestatie. Het zou een fout zijn om naar statistieken te kijken zonder rekening te houden met biomechanica en psychologie, omdat losse cijfers een vertekend beeld kunnen geven. Een teamprestatie bestaat uit veel meer dan wat er met statistiek kan worden gemeten.

Dit is een vrij vertaalde en gereviseerde versie van het artikel ‘The Long Shot or Distance Shot’. Lees hier het originele Engelstalige artikel op Ben Crum zijn blog ‘Korfballadvisor’.

Referenties
  • 1
    Lees: Crum, B. (2012). The IKF Guide to Korfball Coaching. (hoofdstuk 3, p.31)
  • 2
    Meer over deze theorie: Tamboer, J. W. I., & Van Lingen, B. (2004). Voetbaltheorie: een handelingstheoretische visie op het voetbalspel.
  • 3
    Bevindingen vanuit verschillende hoeken worden naast elkaar gelegd.
  • 4
    Disciplines worden gelijkwaardig betrokken bij het bestuderen van een onderwerp.
  • 5
    Lees e-book: Crum, B. (2022). The Art of Korfball Coaching. (hoofdstuk 4, p.74)
  • 6
    Sensoriek gaat over zintuigen. Zintuigen helpen ons de wereld te ervaren.
  • 7
    Lees: Crum, B. (2012). The IKF Guide to Korfball Coaching. (hoofdstuk 3.1, p.32)
  • 8
    Lees e-book: Crum, B. (2022). The Art of Korfball Coaching. (hoofdstuk 1, p.25-30)
  • 9
    Het zwaartepunt van een menselijk lichaam is het punt waar de massa van het lichaam in alle richtingen gelijkmatig verdeeld is.
  • 10
    Antropometrie is de wetenschap van het meten van menselijke afmetingen en verhoudingen.
  • 11
    Lees e-book: Crum, B. (2022). The Art of Korfball Coaching. (hoofdstuk 5, p.91-93)